کدام مشکلات جسمی با روزه گرفتن برطرف می شود؟
تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۴۱۸۸۰
فواید روزه داری از منظرهای مختلف میتواند متفاوت باشد. مثلا از نظر طب سنتی و علمی فواید یکسان و گاه متفاوتی دارد. روزه گرفتن فایدههای بسیار زیادی برای بدن دارد که در برنا به برخی از آنها اشاره می کنیم.
به گزارش خبرگزاری برنا؛ روز گرفتن فواید بسیاری را برای سلامتی، درمان و زیبایی به همراه دارد؛ از فواید روزه گرفتن میتوان به استراحت دستگاه گوارش، کاهش قند خون، کمک به کاهش وزن و پاکسازی پوست اشاره کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
۱. راه حل بی نظیری برای کاهش وزن است
روزه داری راه حل بینظیری برای کاهش وزن است، ولی به شرط آن که درست انجام شود. اگر این کار را درست انجام ندهید، به جای کاهش وزن، به اضافه وزن دچار خواهید شد. در طول روزه گرفتن، وقتی در خلال روز از خوردن غذاهای حاوی قند محروم هستید، بدن از ذخیرهی چربی به عنوان منبع انرژی استفاده خواهد کرد. چربی استفاده نشده به افزایش وزن منجر خواهد شد، اما در طول روزه گرفتن، چنین چربی استفاده نشدهای وجود ندارد، چون تمام ذخیرهی چربی به انرژی لازم روزانه تبدیل خواهد شد.
۲. بالا بردن هورمون رشد از فواید روزه گرفتن
هورمون رشد انسان برای ورزش کاران بسیار مفید است، زیرا زمان بهبود را سرعت میبخشد و به ساخت سریعتر ماهیچه کمک میکند.
کسانی که روزه گرفتن در برنامه ریزی دارند برای افزایش هورمون رشد آماده باشند. روزه گرفتن باعث میشود بدن شما به جای ماهیچه، چربی ذخیره شده را بسوزاند این به شما این امکان را میدهد که آنچه را که انجام میدهید را نگه دارید و حتی به شما کمک میکند آنها را بسازید.
۳. روزه سطح کلسترول را پایین میآورد
توانایی بدن در کنترل کاهش وزن بر کاهش سطح کلسترول تاثیر خواهد گذاشت. دو نوع کلسترول وجود دارد؛ کلسترول بد (LDL) و کلسترول خوب (HDL). بعضی از مطالعات صورت گرفته حاکی از آن هستند که در طول روزه داری سطح کلسترول بد به طرز چشمگیری کاهش پیدا میکند، که این خوب است، در حالی که روزه گرفتن هیچ تاثیری بر سطح کلسترول خوب نمیگذارد.
۴. روزه گرفتن عملکرد مغز را بهبود میبخشد
مطالعات بسیاری نشان دادهاند که روزه گرفتن میتواند تولید پروتئین خاصی را که برای عملکرد مغز مفید است و با عنوان فاکتور نورونزایی مشتقشده از مغز یا BDNF شناخته میشود این نوع پروتئین سلولهای بنیادی مغز را تحریک میکند تا کارکردی بهینه داشته باشند. به همین دلیل است که در حین روزه گرفتن، به جای احساس کسالت و عدم تمرکز، هشیارتر خواهید بود، چون مغزتان به نحو بسیار بهتری عمل میکند.
۵. روزه داری موجب ترک عادات بد
رمضان زمان مناسبی برای ترک عادات بد است، چون باید کل روز را روزه بگیریم مانند سیگار کشیدن و غذاهای شیرین نباید در طی ماه رمضان خورده شود ترک عادت در زمانی که در یک گروه انجام میشود و یافتن آن در طی ماه رمضان بسیار آسانتر است توانایی روزه گرفتن برای کمک به ما برای کاهش عادات بد قابل توجه است. روزه گرفتن بهبود رژیم غذایی سالم را بهبود میبخشد.
۶. روزه گرفتن سیستم ایمنی بدن را تقویت میکند
در مطالعهای بر روی حیوانات مشخص شد، وقتی حیوانات بیمار باشند، غریزهشان به آنها میگوید بر استراحت و دست کشیدن از خوردن تمرکز کنند. خب، این درمورد انسانها نیز صادق است، چون در حین روزه داری، به سیستم داخلیتان مدتی استراحت میدهید تا این که بدنتان بتواند بر مبارزه با عفونتها متمرکز شود. مقدار رادیکالهای آزاد نیز در حین روزه گرفتن کاهش پیدا میکند.
۷. روزه دستگاه گوارش را تقویت میکند
چینیها همیشه تاکید دارند که مرکز و کانون بدن انسان در شکم اوست. به لحاظ علمی، معده منبع همه چیز است و به همین خاطر است که سختترین و بیشترین کار را در بدن انجام میدهد. در طول روزه داری، به این عضوتان کمی استراحت میدهید تا بتواند تجدید قوا کند، سم زدایی کند یا حتی خودش را پاکسازی کند و وقتی دوباره معدهتان بخواهد فعالیت را از سر بگیرد، با نیرویی تازه این کار را خواهد کرد.
۸. روزه تاثیر فوق العاده برای پوست دارد
آیا میخواهید پوست سالمتر و درخشانتری داشته باشید که هیچ اثری از جوش و چین و چروک روی آن نباشد؟ روزه داری را امتحان کنید و از تمام فایدههایی که برای پوست دارد بهرهمند شوید. در حین روزه گرفتن، بدنتان فرصت این را خواهد داشت که خودش را از مواد سمی پاکسازی کند و همزمان فرایند بازسازی سلولها را بهبود ببخشد در عین این که فرایند دژنراسیون سلولها را کندتر میکند.
۹. روزه گرفتن قند خون را کاهش میدهد
روزه گرفتن میزان تجزیه گلوکز را افزایش میدهد تا بدن بتواند انرژی بگیرد بنابراین تولید انسولین را کاهش میدهد و لوزالمعده استراحت میکند گلیکوژن برای تسهیل تجزیه گلوکز تولید میشود در نتیجه روزه، کاهش قند خون است که به ویژه برای بیماران دیابتی مفید است.
در حقیقت اعتقاد بر این است که روزه از جهات مختلفی برای بدن مفید است، از جمله از جهت تأثیری که در تقویت سیستم ایمنی بدن دارد. احتمالاً اجداد باستانی ما هم از فواید روزه گرفتن آگاه بودند: علاوه بر مسلمانان که در ماه رمضان روزه میگیرند، مسیحیان و یهودیان هم در مقاطعی از سال این عمل را به جای میآورند.
همچنین شواهد و مدارکی وجود دارد که نشان میدهد مصریان باستان برای زدودن بدن از مشکلات جسمی و بیماریها روزههای طولانی مدت میگرفتند. پس شاید این بدان معنی است که همهی آنها هدفی از این کار داشتند؟
تحقیقات اخیر نشان داده روزه گرفتن با کاهش میزان التهاب کلیای که میتواند در سلولهای سرتاسر بدن رخ دهد، میتواند آثار مثبتی بر سیستم ایمنی بدن داشته باشد.
اعتقاد بر این است که روزه بدن را وارد یک «حالت صرفه جویی در انرژی» میکند که بر اثر کاهش دریافت مواد مغذی دریافتی رخ میدهد. بدن در تلاش برای ذخیرهی انرژی، بسیاری از سلولهای ایمنی قدیمی یا آسیب دیدهی خود را دوباره به کار میاندازد، مسألهای که بعداً باعت تولید سلولهای ایمنی جدید و سالمتر در بدن با پایان دورهی روزه میشود.
این سلولهای جدید از سرعت و تأثیر گذاری بیشتری در مقابله با عفونتها برخوردارند، بنابراین سیستم ایمنی بدن به طور کلی تقویت میشود.
نکتهی کلیدیای که روزهی ماه رمضان را از رژیمهای غذاییای که از طریق روزهی متناوب به کاهش وزن کمک میکنند مجزا میکند، پرهیز از نوشیدن آب است. این مسأله ممکن تأثیر زیادی داشته باشد.
گرچه تحقیقی نشان داده گرفتن روزهی آب به مدت طولانی یعنی بیشت از ۱۲ تا ۲۴ ساعت میتواند اثری نسبتاً مضر بر سیستم ایمنی بدن داشته باشد، مسألهای که ریسک ابتلا به هر نوع عفونتی را اندکی بالا میبرد، اما این تحقیق در عین حال نشان داده سیستم ایمنی بدن بعد از خوردن و آشامیدن دوباره، خیلی زود میتواند به وضعیت مناسب خود بازگردد.
این تحقیقات به طور خاص دربارهی روزهی ماه رمضان نبودند، اما تحقیقات مختلفی نشان داده روزهی ماه رمضان همان فواید دیگر انواع روزه برای سلامتی بدن را دارد. اما باید توجه داشته باشید که تنها در صورتی از این فواید برخوردار خواهید شد که رژیم غذایی سالمای در فاصلهی بین روزه هایتان داشته باشید. همهی ما میدانیم در زمان باز کردن روزه میل زیادی به پرخوری با مواد غذایی سرخ شده وجود دارد که این مسأله قطعاً کمکی به سیستم ایمنی بدن نخواهد کرد.
روزهها بر حسب مکان زندگی فرد در دنیا و اینکه ماه رمضان در چه زمانی از سال باشد، متفاوت هستند، اما مدارک و شواهد نشان میدهد پرهیز از خوردن و آشامیدن به مدت حداکثر ۱۲ ساعت میتواند یک تأثیر مثبت کلی بر سیستم ایمنی بدن داشته باشد.
فراموش نکنید که گرفتن روزه تنها بر مسلمانانی که از سلامت کافی برخوردار هستند واجب است و از روزه نباید تنها به عنوان روشی برای تقویت سیستم ایمنی استفاده شود.
از آنجایی که این اولین ماه رمضانی است که با شیوع ویروس کرونا مصادف شده، نمیتوانیم به طور قطع بدانیم که آیا روزه گرفتن بدن ما را در برابر بیماری کووید-۱۹ قویتر میکند یا نه، گرچه این امر غیر ممکن نیست، اما باید به آنچه که حالا از مؤثر بودن آن اطمینان داریم عمل کنیم، یعنی رعایت فاصله گذاری اجتماعی، شستن دست ها، رعایت بهداشت و قرنطینهی خود در خانه.
آیا این خبر مفید بود؟
نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: درمان زیبایی قند کاهش وزن پوست وزن انرژی رشد مغز سیگار ماه رمضان رژیم غذایی سیستم ایمنی بدن بدن انسان چین و چروک مواد سمی سیستم ایمنی باستانی مسلمانان مشکلات صرفه جویی مواد غذایی سلامت ویروس روزه سیستم ایمنی بدن سطح کلسترول ی ماه رمضان طول روزه حین روزه روزه گرفتن فواید روزه روزه داری نشان داده کاهش وزن سلول ها روزه ی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۴۱۸۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تلاش ها برای بهبود ایمنی جاده ها کارساز است
تین نیوز پیمان پژمان زاد، سرپرست بخش ایمنی حمل و نقل مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی :
در تقویم ها شاهد تعیین روزهایی برای یادآوری مناسبت های بزرگ دینی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و نظایر آن متناسب با ایام، رویداد، مشکلات موجود و.... هستیم.
یکی از این رویدادها که متأسفانه معمولاً یادآور مشکلاتی اساسی است، روز ملی ایمنی حمل ونقل می باشد. این روز برای آحاد افراد جامعه یادآور احترام به قانون برای پیشگیری از عواقب ناشی از تصادفات و برای مسئولان دستگاه های مختلف و متنوع اجرایی تجدید میثاق با آرمان های انقلاب در راستای افزایش کیفیت زندگی هم وطنان ازطریق اجرای سیاست ها و اقدامات واکنشی و پیشگیرانه در برابر فجایع ناشی از تصادفات است. مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی به عنوان عضو کوچکی از این خانواده، ضمن بزرگداشت فرارسیدن این روز ملی، فرصت را مغتنم دانسته و به سهم خود گزارشی کوتاه از وضعیت جهانی قربانیان تصادفات و نیز ارائه اقداماتی منطبق با توصیه های سازمان بهداشت جهانی در این زمینه را تقدیم حضور می نماید.
وضعیت جهانی تلفات ناشی از تصادفات جاده ای
صدمات ناشی از ترافیک جاده ای خسارات اقتصادی قابل توجهی را برای افراد، خانواده های آنها و به طور کلی ملت ها وارد می کند. این خسارات ناشی از هزینه درمان و همچنین از دست دادن بهره وری برای کسانی است که بر اثر جراحات کشته شده یا از کار افتاده اند و برای اعضای خانواده که برای مراقبت از مجروحین نیاز به مرخصی از کار یا مدرسه دارند. تصادفات جاده ای برای اکثر کشورها ۳ درصد از تولید ناخالص داخلی آنها را به همراه دارد.
بر اساس گزارشات سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۲۱ حدود ۱.۱۹ میلیون مرگ ناشی از تصادفات جاده ای رخ داد (۱۵ مرگ و میر به ازای هر ۱۰۰۰۰۰ نفر جمعیت) که در مقایسه با ۱.۲۵ میلیون مرگ در سال ۲۰۱۰، ۵ درصد کاهش داشت. بیش از نیمی از کل کشورهای عضو سازمان ملل، مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده ای را بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۱ کاهش دادند. کاهش کلی در مرگ و میر. علیرغم افزایش بیش از دو برابری ناوگان جهانی وسایل نقلیه موتوری، گسترش چشمگیر شبکه های جاده ای و افزایش نزدیک به یک میلیارد جمعیت جهان رخ داد. این نشان می دهد که تلاش ها برای بهبود ایمنی جاده ها کارساز هستند.
مرگ و میر و جراحات ناشی از تصادفات جاده ای همچنان یک چالش بزرگ برای توسعه جهانی است. از سال ۲۰۱۹، تصادفات جاده ای عامل اصلی مرگ کودکان و نوجوانان ۵ تا ۲۹ ساله بوده و دوازدهمین علت مرگ و میر در تمام سنین است. دو سوم مرگ و میرها در میان افراد در سن کار (۱۸ تا ۵۹ سال) رخ می دهد که باعث آسیب های سلامتی، اجتماعی و اقتصادی زیادی در سراسر جامعه می شود.
بررسی ها نشان می دهد که کاربران آسیب پذیر جاده مانند عابرین پیاده، دوچرخه سواران و موتورسواران به شدت در معرض خطر قرار دارند. تقریباً ۵۰ درصد تلفات جاده ای مربوط به عابرین و موتورسواران است (در مقابل سرنشینان خودروهای ۴ چرخ که ۳۰ درصد از مرگ و میرها را تشکیل می دهند عابران پیاده ۲۳ درصد و موتورسواران ۲۱ درصد از مرگ و میرها را به خود اختصاص می دهند).
از هر ۱۰ مرگ ناشی از تصادفات جاده ای ۹ نفر در کشورهای با درآمد کم و متوسط رخ می دهد (۹۲ درصد مرگ و میرها). بر اساس گزارشات سازمان بهداشت جهانی خطر مرگ در اثر تصادفات جاده ای در کشورهای کم درآمد سه برابر کشورهای با درآمد بالا است، این در حالیست که این کشورها کمتر از یک درصد از وسایل نقلیه موتوری را دارند.
آمارها حاکی از این است که از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۱ منطقه اروپا بیشترین کاهش مرگ و میر معادل ۳۶ درصد را تجربه نموده در همین دوره منطقه غربی اقیانوس آرام کاهش ۱۶ درصدی، منطقه جنوب شرقی آسیا ۲ درصد کاهش را گزارش کرده اند. تعداد مرگ و میرها در منطقه قاره آمریکا ثابت مانده است. با این حال، در ۶۶ کشور شاهد افزایش تلفات جاده ای هستیم. ۲۸ مورد از این کشورها در منطقه آفریقا هستند که از سال ۲۰۱۰ تاکنون شاهد افزایش ۱۷ درصدی تعداد مرگ و میرها بوده اند.
این کشورها برای کاهش خطر تلفات و جراحات پیشرفت کمی در ارتباط با اقداماتی که مطابق با شیوه های سازمان بهداشت جهانی باشد، داشته اند.
سیاست گذاران دهه ها از عوامل خطرات کلیدی در تصادفات جاده ای اطلاع دارند، با این حال تنها شش کشور بهترین عملکرد را در خصوص توصیه های سازمان بهداشت جهانی در مورد پنج عامل اصلی خطر (سرعت غیرمجاز، رانندگی در حالت مستی، استفاده از کلاه ایمنی موتورسیکلت، کمربند ایمنی و سیستم های صندلی کودک) داشته اند.
با رشد روزافزون جمعیت جهانی، تقاضای فزاینده برای استفاده از خودرو بخصوص خودرو شخصی ایجاد شده، با این حال، یکی از عوامل کند شدن روند کاهشی تلفات جاده ای تولید خودرو های نا ایمن است. بسیاری از کشورها همچنان به طراحی و ساخت خودرو های خود (خودرو سواری، موتور، دوچرخه و....) تنها به منظور جابه جایی و نه برای مردم و نه با هدف جابه جایی ایمن ادامه می دهند.
برخی از بزرگ ترین دستاوردهای کاهش تلفات در کشورهایی حاصل شده که در رویکرد سیستم ایمن، به طور گسترده ایمنی مردم را در هسته سیستم های حرکتی قرار می دهد. در منطقه اروپا بیشترین تمرکز کشورهای دارای سیاست ها و قوانینی که با این رویکرد مطابقت دارند وجود دارد و در نتیجه بیشترین کاهش مرگ و میر را گزارش می دهند. منطقه غربی اقیانوس آرام، هم از نظر تعداد کشورهایی که جنبه های رویکرد سیستم ایمن را اتخاذ می کنند و هم در کاهش تلفات، در رتبه دوم قرار دارد. این مثال ها نشان می دهند که با توجه به سطح اراده سیاسی، سرمایه گذاری و ظرفیتی که با مقیاس بحران مرگ و جراحت جاده ای مطابقت دارد، می توان به اهداف کاهش مرگ و میر دست یافت.
افراد در خطر
--شرایط اجتماعی و اقتصادی افراد
بیش از ۹۰ درصد مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده ای در کشورهای کم درآمد و متوسط رخ می دهد. نرخ مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده ای در منطقه آفریقایی WHO بالاترین و در منطقه اروپا کمترین میزان است. حتی در کشورهای با درآمد بالا، افرادی که دارای پیشینه های اجتماعی-اقتصادی پایین تر هستند، بیشتر درگیر تصادفات ترافیکی جاده ای هستند.
-سن افراد
صدمات ناشی از تصادفات جاده ای علت اصلی مرگ کودکان و جوانان ۵ تا ۲۹ ساله است. دو سوم تلفات ناشی از تصادفات جاده ای در بین افراد در سن کار (۱۸ تا ۵۹ سال) رخ می دهد.
-جنس افراد
مردان معمولاً ۳ برابر بیشتر از زنان در تصادفات جاده ای کشته می شوند.
عوامل خطرزا
--نبود رویکرد سیستم ایمن: انطباق با خطای انسانی
سیستم های حمل و نقل باید پاسخگوی نیازهای کاربران بوده و خطاهای انسانی را ببخشند(بخشنده بودن راه ها). هدف رویکرد سیستم ایمن برای ایمنی جاده، تضمین سیستم حمل و نقلی ایمن برای همه کاربران جاده است. این رویکرد آسیب پذیری افراد را در برابر صدمات جدی در نظر گرفته و باید به گونه ای طراحی شود که خطاهای انسانی را در خود جای دهد. سنگ بنای این رویکرد راه ها و حاشیه ایمن آنها، سرعت مطمئنه، وسایل نقلیه ایمن و کاربران ایمن است. همه این موارد باید به منظور حذف تصادفات مرگبار و کاهش صدمات جدی مورد توجه قرار گیرد.
-سرعت
افزایش میانگین سرعت هم با احتمال وقوع تصادف و هم با شدت عواقب تصادف ارتباط مستقیم دارد. به عنوان مثال، هر ۱% افزایش در سرعت متوسط باعث افزایش ۴ درصد در خطر تصادف مرگبار و ۳% افزایش در خطر تصادف جدی می شود.
خطر مرگ برای عابران پیاده که خودروها ازجلو با ایشان برخورد می کنند به سرعت افزایش می یابد (خطر مرگ در برخورد درسرعت ۶۵ کیلومتر بر ساعت ۵/۴ برابر سرعت ۵۰ کیلومتر بر ساعت است)
در برخوردهای خودرو به خودرو، خطر مرگ و میر برای سرنشینان خودرو در سرعت ۶۵ کیلومتر بر ساعت ۸۵ درصد است.
رانندگی تحت تأثیر الکل و سایر مواد روانگردان
رانندگی تحت تأثیر الکل و هر گونه مواد روانگردان یا مواد مخدر خطر تصادف را افزایش داده و منجر به مرگ یا صدمات جدی می شود.
تاثیر الکل در تصادفات جاده ای در حالت مستی از سطوح پایین غلظت الکل خون (BAC) شروع و زمانی که غلظت آن در خون راننده به بیش از ۰.۰۴ گرم در دسی لیتر برسد به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
در مورد رانندگی با مواد مخدر نیز بسته به نوع مواد مخدر روانگردان، خطر وقوع تصادف جاده ای به درجات متفاوتی افزایش می یابد. به عنوان مثال، خطر تصادف مرگبار در بین افرادی که آمفتامین مصرف کرده اند، حدود ۵ برابر خطر ابتلا به افرادی است که مصرف نکرده اند.
عدم استفاده از کلاه ایمنی موتورسیکلت، کمربند ایمنی و صندلی کودک
استفاده صحیح از کلاه ایمنی می تواند خطر مرگ در تصادف را تا بیش از ۶ برابر و خطر آسیب مغزی را تا ۷۴ درصد کاهش دهد.
بستن کمربند ایمنی می تواند خطر مرگ را در بین سرنشینان خودرو تا ۵۰ درصد کاهش دهد.
استفاده از صندلی کودک می تواند منجر به کاهش ۷۱ درصدی مرگ و میر در میان نوزادان شود.
حواس پرتی رانندگی
انواع مختلفی از حواس پرتی وجود دارد که می تواند منجر به اختلال در رانندگی شود. حواس پرتی ناشی از تلفن های همراه یک نگرانی فزاینده برای ایمنی جاده است.
رانندگانی که از تلفن همراه استفاده می کنند تقریباً ۴ برابر بیشتر از رانندگانی که از تلفن همراه استفاده نمی کنند در معرض تصادف هستند. استفاده از تلفن در حین رانندگی زمان واکنش را کاهش داده (به ویژه زمان ترمز گرفتن و نیز واکنش به علائم راهنمایی و رانندگی) و حفظ مسیر و فاصله مناسب را دشوار می کند.هندزفری ها نیز از گوشی ایمن تر نیستند.
ارسال پیامک نیز به میزان قابل توجهی خطر تصادف را افزایش می دهد.
زیرساخت های جاده ای نا ایمن
طراحی جاده ها می تواند تأثیر قابل توجهی بر ایمنی آنها داشته باشد. در حالت ایده آل، جاده ها باید با در نظر گرفتن ایمنی همه کاربران جاده طراحی شوند. این به معنای اطمینان از وجود امکانات کافی برای عابران پیاده، دوچرخه سواران و موتورسواران است. اقداماتی مانند مسیرهای پیاده روی، خطوط دوچرخه سواری، نقاط عبور ایمن و سایر اقدامات آرام سازی ترافیک می تواند برای کاهش خطر آسیب در میان این کاربران حیاتی باشد.
وسایل نقلیه نا ایمن
وسایل نقلیه ایمن نقش مهمی در جلوگیری از تصادف و کاهش احتمال آسیب جدی دارند. مقرراتی در مورد ایمنی وسایل نقلیه در سازمان ملل وجود دارد که اگر در استانداردهای تولید کشورها اعمال شود، به طور بالقوه جان افراد زیادی را نجات خواهد داد. این مقررات شامل الزام سازندگان خودرو به رعایت مقررات برخورد از جلو و جانبی، کنترل پایداری الکترونیکی و اطمینان از نصب کیسه هوا و کمربند ایمنی در همه خودروها است. بدون این استانداردهای اساسی، خطر صدمات ترافیکی چه برای افراد داخل وسیله نقلیه و چه برای کسانی که خارج از آن هستند به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
واکنش نا کافی پس از تصادف
تأخیر در شناسایی تصادف و ارائه مراقبت های ویژه برای مصدومین، شدت جراحات را افزایش می دهد. مراقبت از صدمات پس از تصادف بسیار حساس به زمان است. تاخیر چند دقیقه ای باعث زندگی و مرگ است. بهبود مراقبت های پس از تصادف مستلزم حصول اطمینان از دسترسی و کیفیت مراقبت های پیش بیمارستانی و بیمارستانی به موقع است. برنامه های آموزشی تخصصی در این زمینه بسیار مهم است.
اجرای ناکافی قوانین راهنمایی و رانندگی
اگر قوانین راهنمایی و رانندگی در مورد رانندگی در حالت مستی، بستن کمربند ایمنی، محدودیت سرعت، کلاه ایمنی و صندلی کودک اجرا نشود، نمی توان انتظار کاهش تلفات و جراحات ناشی از تصادفات را داشت. بنابراین، اگر قوانین راهنمایی و رانندگی به طور صحیحی اجرا نشوند شانس بسیار کمی برای تأثیرگذاری بر رفتار خواهند داشت.
اجرای موثر اعمال قانون و تعریف مجازات مناسب شامل ایجاد، به روز رسانی منظم، و اجرای قوانین در سطوح ملی، شهری و محلی است که عوامل خطر ذکر شده در بالا را مورد توجه قرار دهد.
جمع بندی برای ایران
متاسفانه کشور ما نیز جزو کشورهایی است که علی رغم تهیه برنامه های متعدد در این سالها (که کشورهای دیگر سرگرم پایین آوردن تعداد تلفات خود بوده اند) پس از سالها کاهش، متاسفانه شاهد رشد تلفات بوده است. اگر گزارش اجمالی فوق را با وضعیت کشور مقایسه کنیم نکات زیادی را می توانیم مشاهده کنیم. همین نکات می تواند اولویت هایی را برای برنامه ریزی و اجرا تعیین کند.
ابتدایی ترین بحث، موضوع تولید ناخالص ملی است. کشورهای با GDP بالا بیشترین کاهش را تجربه کرده اند. این می تواند بدین معنی باشد که آن دسته کشور ها اعتبارات مناسبی را در خصوص ایمنی جاده ای هزینه نموده اند. در کشور و در چند سال گذشته شاهد بودیم که بودجه های مربوط به ارتقا ایمنی پرداخت نمی شد(که به حمداله این موضوع مرتفع گردیده). باید توجه داشت که سرمایه از اصلی ترین عوامل تولید بوده و بدون آن نمی توان انتظار پیشرفت در امور را داشت. عامل مهم بعدی در تولید، وجود نیروی انسانی متبحر است. این نیروها همکنون در دستگاه های ذیربط مشغول به کار و فعالیت هستند. نکته قابل اصلاح در این زمینه این است که غالب این زحمتکشان به صورت تجربی و بر اساس تلاش خود به این تبحر دست یافته اند. بنابراین لازم است تا سازمانها با هدف توانمندسازی افراد ضمن بررسی و شناسایی ذینفعان و وظایفشان اقدام به تعریف دوره های آموزشی ورود و ضمن خدمت متناسب با فعالیت ایشان نموده و ارائه گواهی صلاحیت کاری را اجبارینمایند(برای کارشناسان، مشاوران و پیمانکاران).
به موازات موضوع اعتبارات و نیروی انسانی وجود برنامه هدفمند بر اساس توصیه های سازمان بهداشت جهانی برای تعیین راهبردها و اولویت بندی اقدامات احساس می شود. این تیپ برنامه ها بارها تهیه شده ولی به صورت مدون پیاده سازی نگردیده است. به عنوان نمونه برنامه ملی عملیاتی ایمنی راه ها که توسط مرکز تحقیقات با بکارگیری تعداد زیادی از متخصصین داخلی و خارجی تهیه و اقدامات آن توسط کمیسیون ایمنی راه های کشور ابلاغ شد. این برنامه شامل یک سند از اقدامات مورد نیاز دستگاه ها و گزارشات پشتیبان برای پیاده سازی آن است. گزارش سند به صورت اقدامات کوتاه مدت و بلند مدت در قالب ۵ رکن ایمنی ارائه گردیده است.
به عنوان نمونه در بحث اصلاح و تقویت سیستم مدیریت ایمنی که مسئول اصلی مدیریت پیاده سازی برنامه ها است اقداماتی مانند اصلاح ساختار، تهیه بانک های اطلاعاتی یکپارچه، ایجاد سامانه گزارش گیری و پایش و اثر سنجی اقدامات بر اساس شاخص های مرتبط، حمایت از انجمن های مردم نهاد و ... همچنین ایجاد ردیف بودجه ای مستقل که بر اساس آن قادر به تامین هزینه های مرتبط باشد دیده شده است. این موارد برخی از زیرساخت های پیاده سازی و پایش و اثرسنجی اقدامات به منظور تهیه برنامه عملیاتی بعدی است.
در زمینه راه ایمن نیز با ملاحظه گزارش فوق و مقایسه آن با برنامه عملیاتی اقداماتی مانند ایمن سازی حاشیه راه(بخشنده بودن)، مدیریت سرعت، ایجاد تسهیلات برای عابرین و موتورسیکلت سواران و ... ذکر شده که مورد تاکید سازمان بهداشت جهانی نیز هست.
در رکن کاربر ایمن نیز بر اساس رهنمودهای بین المللی، مجموعه ای از آموزش ها به منظور اصلاح رفتار کاربران (خصوصا موتورسواران،عابرین و ساکنین حاشیه راه)، اعمال قانون در تخلفات حادثه ساز، اصلاح صدور، آموزش و آزمون گواهی نامه و .... عنوان شده است.
در بحث خودرو نیز پیشنهاد اجباری کردن پاره ای از استانداردها و در بحث سلامت رانندگان و اقدامات پس از سانحه نیز موارد بسیار کاربردی ارائه شده که به دلیل طولانی شدن بحث از ذکر آنها خودداری می شود.
لازم به ذکر است که دستگاه های مسئول این اقدامات را در دستور کار خود قرار داده اند ولی این به معنی پیاده سازی برنامه نبوده و لازم است زیرساخت های لازم آماده و پس از آن اقدام به جمع آوری اطلاعات نمود.
در پایان با تاکید بر پیام سازمان بهداشت جهانی مبنی بر اینکه تلاش ها برای بهبود ایمنی جاده ها کارساز هستند امیدوارم که با شناسایی و اولویت بندی اقدامات موثر و پیاده سازی سیستماتیک آن شاهد کاهش تلفات و خسارات ناشی از تصادفات جاده ای باشیم.
آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید